Depresja jest jednym z poważnych zaburzeń zwanych zaburzeniem nastroju. Termin ten odnosi się do przejawów nietypowych uczuć czy nastrojów, które stanowią podstawowe cechy tego stanu. Typowe dla tego stanu jest uczucie przygnębienia, smutku, obniżony nastrój, poczucie pustki i bezradności. Czasami jednak najbardziej widocznym objawem jest drażliwość, to dotyczy przede wszystkim dzieci. Osoby dotknięte depresją zazwyczaj tracą zainteresowanie tym, co dotychczas ich ciekawiło, przestają odczuwać przyjemność, odczuwają ogólne zniechęcenie i apatię. Nie cieszy ich ani czas wolny, ani kontakty z rodziną czy przyjaciółmi, które mogą nawet być kojarzone negatywnie.
Niektóre osoby w głębokiej depresji swoją utratę zainteresowania i zadowolenia porównywały do widzenia świata w czerni, bieli i szarości, bez żadnych kolorów. Wiele badań wskazuje na to, że utrata zainteresowania sprawami, które dotychczas były uważane za ważne oraz zanik odczuwania przyjemności należą do najpowszechniejszych cech zespołu depresyjnego.
Źródło: www.pixabay.com
Objawy poznawcze. Ludzie w depresji zazwyczaj myślą negatywnie o sobie, swoim otoczeniu oraz o przyszłości. Uważają, że są niekompetentni i niewiele warci. Cechuje ich zaniżona samoocena, często czują się winni, kiedy rozpamiętują swoje pozorne braki. Czują się niezdolni do rozwiązywania problemów oraz kierowania swoim życiem. Postrzegają swoje życie jako szare i pozbawione celu, a zmiana tej sytuacji jest bezcelowa oraz nieosiągalna. Powszechne są u nich przekonania odzwierciedlające brak nadziei dotyczący własnej zdolności osiągania wymarzonych celów, co prowadzi często do rozpaczy, a następnie myśli o śmierci. Negatywne myśli u osób dotkniętych depresją są zazwyczaj irracjonalne i wyolbrzymione.
Poza negatywnym myśleniem objawami charakterystycznymi dla depresji są zaburzenia procesów umysłowych, takich jak: koncentracja uwagi, podejmowanie decyzji i funkcje pamięci. Dokonywanie nawet prostych wyborów może być utrudnione, a podejmowanie ważniejszych decyzji wydaje się wykraczać poza możliwości. Zauważalne jest pogorszenie pamięci, które może być myślnie uznane za objaw nieodwracalnego otępienia. Wiele badań wskazuje na to, że problemy z pamięcią odnoszą się głównie do treści o zabarwieniu pozytywnym, braki pamięci dotyczące treści negatywnych są mniej dostrzegalne. W związku z tym, niektóre problemy umysłowe osób z depresją wynikają z rozpraszania ich uwagi przez niezwiązane z tym, nad czym próbują się skupić, depresyjne myśli, ale inne ze spowolnionego myślenia i osłabionej koncentracji.
Objawy behawioralne. Osoby z depresją bardzo często wycofują się z kontaktów społecznych oraz ograniczają swoje typowe zachowania. Kiedy depresja ma ciężki przebieg, chory przebywa przez długie okresy w łóżku. Można zaobserwować także zmiany w poruszaniu się, które przyjmują formę spowolnienia lub pobudzenia i niepokoju. Kiedy wypowiadają się, robią to monotonnym głosem i nie trzymają kontaktu wzrokowego. Niektórzy natomiast czują pobudzenie – gestykulują, kręcą się, dotykają własnego ciała, są niespokojni. Pobudzenie psychoruchowe obserwuje się u osób , które dodatkowo doświadczają objawów lękowych, a spowolnienie psychoruchowe jest bardziej charakterystyczne dla osób dotkniętych „czystą” depresją.
Źródło: www.pixabay.com
Objawy somatyczne. U osób, które popadły w depresję często zauważa się zmiany dotyczące apetytu, snu i energii. Obserwuje się obniżony poziom energii. Chorzy narzekają na apatię, zniechęcenie, brakuje im wigoru, czują się ociężali. Osoby pogrążone w depresji często dotykają problemy związane ze wczesnym wybudzaniem się. Pojawiają się również zmiany dotyczące łaknienia, mogą one przybierać formę zwiększonego lub zmniejszonego apetytu.
Implikacje. Jak widać objawy depresji mogą być naprawdę różne , odmienności takie mogą świadczyć mogą o stopniu nasilenia, ale mogą również wskazywać na równe formy depresji. Systemy diagnostyczne, które są obecnie stosowane definiują pewną liczbę kategorii, które obejmują całą tę różnorodność i stanowią główne formy zaburzenia, które są podstawą większości badań i klasyfikacji klinicznej.
W następnym tygodniu dowiedzą się Państwo więcej na temat form depresji oraz rozpoznania tego zaburzenia u dzieci i młodzieży.